تومور مقاربتی قابل انتقال (TVT)

تومور مقاربتی قابل انتقال (TVT) در سگ چیست؟

TVT یک سرطان قابل انتقال در سگ است که معمولاً از طریق تماس مستقیم با تومور در طول جفت گیری پخش می شود.

احتمالا این تومور بر اساس موقعیت جغرافیایی به طور چشمگیری متفاوت است.

به عنوان مثال، در کشورهای دیگر مانند هند می تواند شیوع بالایی از TVT در بین سگ های ولگرد داشته باشد.

تومورهای مقاربتی قابل انتقال، تومورهای سرطانی اندام تناسلی در سگ ها هستند.

سلول های تومور در طول تولید مثل از سگی به سگ دیگر منتقل می شوند.

آنها توده هایی شبیه گل کلم را تشکیل می دهند که اندازه آنها از کوچک (کمتر از 5 میلی متر عرض) تا بزرگ (با عرض بیش از 10 سانتی متر) متغیر است.

سگ های مبتلا به این تومور، توده های دردناکی ایجاد می کنند که از فرج یا آلت تناسلی بیرون زده است.

گاهی اوقات اگر سگ تومور سگ دیگری را بو کند یا لیس بزند، این تومور روی بینی، دهان، چشم ها یا پوست دیده می شود.

با این حال، اگر سگ شما درد دارد یا نمی تواند لیسیدن تومور را متوقف کند، ممکن است نیاز به درمان جهت تسکین درد نیز باشد.

TVT را می توان در سراسر جهان یافت اما در محیط های شهری گرمسیری و نیمه گرمسیری رایج است.

این نوع سرطان یکی از سه سرطان قابل انتقال شناخته شده است.

دو مورد دیگر بیماری تومور صورتی شیطان تاسمانی یا سرطان تاسمانی و لوسمی در بسیاری از دوکفه ای های دریایی از جمله صدف ها هستند.

علائم TVT در سگ ها چه مواردی است ؟

تومورهای روی اندام تناسلی ممکن است علائم زیر را داشته باشند:

رنگ خاکستری یا صورتی مایل به خاکستری

هنگام لمس به راحتی خونریزی کند

ظاهر شبیه گل کلم

بافت سفت اما به راحتی شکننده (ممکن است به راحتی خونریزی کند یا پاره شود)

خونریزی از اندام تناسلی

لیسیدن اندام تناسلی

تورم اندام تناسلی

هنگامی که تومورها روی دهان یا بینی هستند، علاوه بر توده ها ، ممکن است متوجه شوید:

خونریزی از بینی (اپیستاکسی)

عطسه کردن

بوی بد دهان

آب دهان بیش از حد

از دست دادن دندان

زخم روی لثه یا کام

روی پوست، این بیماری اغلب زخم های باز ایجاد می کنند و غدد لنفاوی مجاور ممکن است بزرگ شوند.

علل TVT در سگ ها چیست؟

تومور مقاربتی قابل انتقال در سگ ها معمولاً در طول جفت گیری پخش می شود.

در حالی که دیدن توده ها در اندام تناسلی خارجی معمول است، می تواند بر اندام تناسلی داخلی نیز تأثیر بگذارد.

در صورت وجود خراشیدگی در سطح مخاطی اندام تناسلی، سرطان بین حیوانات راحت تر منتقل می شود.

TVT همچنین می تواند در سایر قسمت های بدن از طریق رفتارهای اجتماعی مانند لیسیدن یا استشمام تومور سگ دیگر منتقل شود.

در حال حاضر، مشخص نیست که TVT از چه نوع سلولی منشا می گیرد.

قابل توجه است که سلول های سرطانی TVT کروموزوم کمتری دارند (حدود 59) در مقایسه با سلول های طبیعی سگ که دارای 78 کروموزوم هستند.

گمان می رود که این بیماری برای اولین بار هزاران سال پیش در گرگ ها یا سگ های وحشی ایجاد شد.

هیچ نژادی مستعد نیست.

سگ های ولگرد جوان و همچنین فعال از نظر جنسی (نه عقیم شده)، بیشتر در معرض ابتلا هستند TVT در هر دو جنس را تحت تأثیر قرار می دهد، اگرچه درگیری در سگ های ماده احتمال بیشتری دارد.

چگونه دامپزشکان TVT را در سگ ها تشخیص می دهند؟

دامپزشکان معمولاً بر اساس تاریخچه حیوان، محل روی بدن و ظاهر توده به این بیماری شک میکنند.

دامپزشک شما با فشار دادن یک لام روی تومور یا قرار دادن یک سوزن در تومور برای آسپیراسیون برخی از سلول‌ها و سپس بررسی سلول‌ها در زیر میکروسکوپ، نمونه‌ای تشخیصی تهیه میکند.

تشخیص با ارسال نمونه کوچکی از تومور به آزمایشگاه مرجع برای بررسی زیر میکروسکوپ انجام می شود.

گرفتن نمونه بیوپسی نیاز به آرامبخشی دارد و معمولاً یک روش جراحی جزئی است.

در آزمایشگاه مرجع، روش رنگ‌آمیزی به نام ایمونوهیستوشیمی ممکن است روی نمونه‌های تومور انجام شود تا میزان تهاجمی بودن تومور مشخص شود.

با TVT، متاستاز (گسترش به سایر قسمت های بدن) معمولاً رخ نمی دهد. در مواردی که مشکوک باشد، دامپزشک ممکن است از غدد لنفاوی نمونه برداری کند، همچنین عکسبرداری با اشعه ایکس از قفسه سینه را توصیه کند.

در مواردی سونوگرافی شکم نیز انجام می شود.

درمان TVT در سگ ها چگونه انجام می شود؟

در صورتی که توده کوچک باشد (قطر کمتر از 2 سانتی متر) و قابل دسترسی باشد، برداشتن توده با جراحی یک گزینه محتمل است.

جراحی معمولاً برای تومورهایی که بزرگ هستند، اندام تناسلی داخلی و/یا سایر نواحی مانند داخل بینی را تحت تأثیر قرار می دهند، دشوار است.

برای تومورهای تک، تزریق داروی شیمی درمانی وین کریستین به تومور برای یک تا چهار درمان، و همچنین اینترلوکین-2 (ترکیبی که واسطه فعل و انفعالات بین گلبول های سفید خون است) معمولاً کاملاً مؤثر است.

یک دوره درمانی اغلب کافی است.

اگر سگ شواهدی از TVT متاستاتیک داشته باشد (جایی که تومور به سایر قسمت های بدن گسترش یافته است) یا دارای تومورهای متعدد باشد، درمان انتخابی شیمی درمانی وینکریستین داخل وریدی است که یک بار در هفته به مدت حداکثر شش هفته انجام می شود.

سگ شما باید تحت نظر باشد تا اطمینان حاصل شود که شیمی درمانی را تحمل می کند، که می تواند با کاهش تعداد گلبول های سفید بر سیستم ایمنی بدن او  نیز تأثیر بگذارد.

در حالی که پرتودرمانی می تواند بسیار موثر باشد، اما به امکانات تخصصی نیاز دارد.

در برخی موارد، یک جلسه پرتو درمانی می تواند تومور را درمان کند.

در موارد نادری رگرسیون خود به خود (کاهش اندازه تومور) رخ می دهد، در این حالت  ممکن است ظرف سه ماه پس از انتقال رخ میدهد.

اگر سگ به مدت 9 ماه به تومور مبتلا شده باشد و شواهدی از کاهش اندازه نداشته باشد، بعید است در آینده کاهش خود به خود اندازه تومور را شاهد باشیم.

اکثر TVT ها نیاز به مداخله دارند، بنابراین سرپرست حیوان خانگی سگ های مبتلا به TVT باید توصیه های دامپزشک خود را در اسرع وقت دنبال کنند.

پیش آگهی TVT و نحوه مدیریت آن  در سگ ها چگونه است؟

با درمان توصیه شده، صرف نظر از اینکه تومور در کجا قرار دارد یا اینکه متاستاز داده است، پیش آگهی TVT در سگ های سالم خوب است.

به ندرت، تومورهای بسیار تهاجمی می توانند کشنده باشند، به خصوص زمانی که درمان نشوند.

سرپرست های حیوان خانگی باید بدانند که سگ آنها پس از درمان اولیه TVT می تواند دوباره شاهد بازگشت این بیماری باشند.

برای کاهش احتمال انتشار این تومور، سرپرست حیوان خانگی باید از تماس پت خود با سگ های ولگرد جلوگیری کنند. عقیم‌سازی نیز خطر گسترش سرطان بین سگ‌ها را کاهش می‌دهد.

اگر سگ شما TVT دارد، تا زمانی که دامپزشک تایید نکرد که بیماری درمان شده است، اجازه ندهید با سگ های دیگر تماس داشته باشد.

بدون جراحی یا مداخله پزشکی، در بیشتر سگ ها شاهد ادامه رشد یا حضور تومور ها هستیم.

این تومورها ممکن است به درمان مقاوم شوند و سگ شما می تواند تومور را به سگ های دیگر گسترش دهد.

توده ها اغلب دچار زخم و خونریزی می شوند و حیوان خانگی شما ممکن است بخواهد آنها را بلیسد.

برخی از حیوانات خانگی ممکن است به داروهای ضد التهابی مانند کارپروفن برای کمک به کاهش درد و التهاب نیاز داشته باشند.

هر نوع دارویی باید بر اساس تجویز دامپزشک استفاده شود و مصرف خودسرانه دارو توصیه نمی شود.

برخی ممکن است به گردنبند الیزابت نیاز داشته باشند تا آنها را از از لیسیدن ناحیه درگیر دور نگه دارد.

تومور همچنین ممکن است سگ شما را مستعد عفونت مجاری ادراری کند.

پرسش‌های متداول TVT در سگ‌ها

آیا TVT در سگ ها قابل درمان است؟

بله، TVT قابل درمان است. جراحی یک گزینه برای تومورهای کوچک قابل دسترسی است که گسترش نیافته اند. سایر TVT ها احتمالا با یک شیمی درمانی یا پرتودرمانی درمان می شوند، اگرچه ممکن است چندین جلسه درمانی لازم باشد.

آیا سگ ها می توانند TVT را به انسان منتقل کنند؟

خیر، TVT به انسان سرایت نمی کند. با این حال، در صورت لمس تومور، باید دستکش بپوشید.

سگ چقدر می تواند با TVT زندگی کند؟

اکثر سگ‌های مبتلا به س که در مراحل اولیه بیماری تحت درمان قرار می‌گیرند، طول عمر طبیعی خواهند داشت. سگ‌هایی که بیش از یک سال تومور دارند ممکن است نسبت به درمان مقاوم‌تر شوند و کیفیت زندگی محدود شود .

آیا TVT در برخی نژاد ها بیشتر رخ می دهد ؟

تومور مقاربتی قابل انتقال  TVT  می تواند سگ های هر نژادی را تحت تاثیر قرار دهد. با این حال، عوامل خاصی بر شیوع آن در میان جمعیت های مختلف سگ تأثیر می گذارد.

نکات کلیدی

 شیوع TVT چگونه است؟

خطر جهانی: هر سگی که از نظر جنسی فعال است، صرف نظر از نژاد، می تواند به TVT مبتلا شود.

این بیماری عمدتاً از طریق تماس مستقیم با سلول‌های تومور در طول جفت‌گیری منتقل می‌شود، اما می‌تواند از طریق لیسیدن و استشمام نیز منتقل شود.

بروز بیشتر در محیط های خاص: TVT بیشتر در مناطقی با جمعیت بالایی از سگ های عقیم نشده، به ویژه در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری یافت می شود.

این مورد شامل بخش‌هایی از آمریکای مرکزی و جنوبی، آفریقا و آسیا می‌شود، جایی که جمعیت سگ‌های ولگرد آلوده به این بیماری وجود دارد.

جمعیت شناسی: سگ های جوان و فعال جنسی در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به TVT هستند.

سگ های ولگرد به دلیل عدم مراقبت های دامپزشکی و احتمال جفت گیری بیشتر، آسیب پذیر هستند.

تنوع جغرافیایی: در مناطقی مانند ایالات متحده، که بسیاری از سگ ها عقیم می شوند، بروز TVT نسبتا کم است. برعکس، در کشورهایی مانند هند که کنترل کمتری بر رویه های تولیدمثلی دارند، شیوع می تواند به طور قابل توجهی بالاتر باشد.

به طور خلاصه، در حالی که TVT می تواند در هر نژاد سگ رخ دهد، وقوع آن بیشتر تحت تأثیر عوامل محیطی و وضعیت تولید مثل سگ است تا استعداد ژنتیکی.

آیا TVT در سگ های عقیم شده نیز یافت می شود؟

تومور مقاربتی قابل انتقال (TVT) را می توان در سگ های عقیم شده نیز یافت، اگرچه احتمال آن در مقایسه با سگ های سالم بسیار کمتر است.

در حالی که عقیم‌سازی رفتارهای جفت‌گیری را کاهش می‌دهد، هر سگی همچنان می‌تواند از طریق تماس مستقیم با سگ آلوده، مانند لیسیدن یا استشمام تومور، مبتلا به TVT شود.

 دکتر مهدی حسین پور

کلینیک دامپزشکی عاج